Badlands – perła Dakoty Południowej

 

Castle Trail

Castle Trail rozpoczyna swój bieg również w tym samym miejscu co poprzednie szlaki, ale po drugiej stronie parkingu. To najdłuższy szlak w parku, gdyż ma aż 10 mil. Szlak nie jest specjalnie forsowny, bo wiedzie w płaskim terenie, ale nie ma na nim też niczego, czego nie zobaczylibyście w innym miejscu. Castle Trail łączy się w swej dalszej części z dwoma szlakami: z Saddle Pass Trail i z Medicine Root Loop.

 

badlands

 

Cliff Shelf Trail

Do tego szlaku już musimy dojechać, będzie to następny parking po lewej stronie drogi. To króciutki szlak w formie pętelki, tylko 0,5 mili Prowadzi częściowo po podestach, częściowo po żwirowej ścieżce. Do pokonania będziemy mieć tu też kilka schodków. Szlak biegnie miejscami wśród drzew, dlatego jest na nim miejscami sporo cienia. Na szlaku jest kilka ławeczek. Platforma w najwyższym miejscu pozwala podziwiać bezkresną prerię w dolinie White River. Cliff Shelf Trail zajmie Wam ok 20-30 minut i jest to jeden z najfajniejszych szlaków w Badlands.

 

Saddle Pass Trail

Kolejny szlak – Saddle Pass Trail znajdziemy 2,7 mili dalej po prawej stronie drogi. Szlak jest krótki, 0,25 mili, ale bardzo stromy. Mamy tutaj niepowtarzalną szansę wejść na ścianę formacji badlands. Wracając trzeba bardzo uważać przy schodzeniu, bo łatwo się tu poślizgnąć. Na końcu Saddle Pass Trail łączy się z dwoma szlakami, z Castle Trail i z Medicine Root Loop.

 

 

Medicine Root Loop

Do Medicine Root Loop dojdziemy szlakiem Saddle Pass Trail. Medicine Root Loop ma 4 mile i wyprowadzi nas na prerie i trawiaste równiny. To tutaj zapewne znajdziemy te 56  gatunków trawy. 🙂 Uważajcie na grzechotniki, lubią sobie siedzieć w tych trawach. Jest tu również szansa na zobaczenie bizona.

 

Fossil Exhibit Trail

Po 3 milach, po lewej stronie, czeka na nas Fossil Exhibit Trail. Szlak ma 0,25 mili i w całości prowadzi po drewnianych podestach. Szlak ma formę pętelki. Umieszczono przy nim tablice poglądowe informujące o zamieszkujących  tu niegdyś prehistorycznych  zwierzętach oraz repliki ich skamieniałych szczątków. Teren parku Badlands obfituje w skamieliny, jest tu co oglądać. To fajny szlak dla dzieci, w całości można go pokonać wózkiem.

Po drugiej stronie drogi znajduje się koniec lub początek opisanego wcześniej szlaku Castle Trail. Tutaj dojdziemy idąc tym szlakiem z pierwszego dużego parkingu. O ile zrobienie całego Castle Trail nie jest bezwzględną koniecznością, to wart stąd przejść chociaż kawałek, bo w tym miejscu Castle Trail jest najciekawszy, wyprowadzi nas między badlands, w prawdziwie księżycowy krajobraz.

 

White River Valley Overlook

White River Valley Overlook to jeden z najpiękniejszych punktów widokowych w parku. Dojedziemy do niego po ok. 2 milach, parking znajduje się po lewej stronie. Oprócz kolorowych badlands będziemy mieć tu piękny widok na dolinę,  której zieleń kontrastuje z resztą krajobrazu. Widoczny będzie też szczyt The Castle, najwyższe wzniesienie w parku Badlands. Formacje w tym punkcie mają bardzo wyraźne różowe warstwy tworzące kolorowe paseczki.

 

badlands white river overlook

 

Bigfoot Pass Overlook

Po ok. 1 mili dojedziemy do Bigfoot Pass Overlook. Punkt widokowy będzie po prawej stronie. To kolejny obowiązkowy stop w parku Badlands. Będziemy mieć tu widok na przełęcz między formacjami, służącą niegdyś rdzennym mieszkańcom jako szlak komunikacyjny między północą a południem. To tą przełęczą wódz Wielka Stopa wraz 350 Siuksami, w większości kobietami i dziećmi, próbował umknąć 7. Pułkowi Kawalerii, który ścigał ich w czasie dużej wojskowej „interwencji” armii amerykańskiej. Indianie uciekali w kierunku Wounded Knee… Większość z nich, włącznie z wodzem, zginie tam wkrótce w słynnej Masakrze nad Wounded Knee.

 

badlands

 

Panorama Point Overlook

Po 1,7 mili, po lewej stronie czeka na nas Panorama Point. Jak sama nazwa wskazuje możemy tu podziwiać szeroką panoramę formacji badlands. To jeden z najlepszych punktów w parku do fotografowania wschodu słońca. Na końcu drewnianego podestu znajdziemy tablicę informującą o zanieczyszczeniu powietrza w tym rejonie, które niestety coraz częściej przysłania bezkresne tutaj widoki.

 

badlands panorama point

 

Prairie Wind Overlook

Po 1,5 mili docieramy do Prairie Wind Overlook po prawej stronie. Tutaj po drewnianym podeście możemy pójść w prerię. Widok stąd jest niesamowity, jak okiem sięgnąć bezkresny trawiasty step. Spacer po podeście pozwoli nam uniknąć spotkania z grzechotnikami, które lubią kryć się w trawie.

 

Burns Basin Overlook i Homestead Overlook

To kolejne punkty na naszej drodze, oba po lewej stronie, mają w sumie podobne widoki na dolinę, w której kiedyś zamieszkiwali biali osadnicy. Z tablicy przy Homestead Overlook dowiemy się kilku faktów o historii osadnictwa na terenie Badlands.

 

Conata Basin Overlook

Po 1,8 mili, po lewej stronie czeka na nas Conata Basin Overlook. To bardzo ładny punkt widokowy z bardzo szeroką perspektywą. Ozdobą krajobrazu są żółto pomarańczowe pagórki. Conata Basin Overlook daje wiele możliwości fotografom. To też jeden z najlepszych punktów do podziwiania zachodu słońca.

 

badlands

 

Yellow Mounds Overlook

Yellow Mounds Overlook to chyba mój ulubiony punkt widokowy w całym parku. Znajduje się niedaleko Conta Basin, w zasadzie za zakrętem. Znajdziecie go po 0,8 mili po lewej stronie. W tym punkcie czeka nas bliskie spotkanie z żółtymi pagórkami widzianymi z Conata Basin Overlook. Jest tu kilka ścieżek, można wejść między badlands. Ciekawe formacje znajdują się po obu stronach drogi. To najbardziej kolorowy punkt widokowy w parku, nie można go pominąć.

Zaraz za Yellow Mounds Overlook możecie skręcić w Conata Rd., przy której znajduje się bardzo fajne miejsce do piknikowania z zadaszonymi stołami. Zjecie tu lunch w otoczeniu badlands.

 

badlands yellow muds overlook

 

Pinnacles Overlook

Po 3,3 milach dotrzemy do jednego z najpiękniejszych punktów w parku, do Pinnacles Overlook. Po drodze miniemy punkt Ancient Hunters Overlook  z widokiem na prerie i niewielkie badlands. Za to w Pinnacles Overlook badlands są ogromne, a sceneria niesamowita. Zobaczymy tu też sporo drzew, tak nielicznie występujących w tym rejonie. Pinnacles Overlook to bardzo dobry punkt na zachód słońca.

Przy Pinnacles Overlook kończy się Badlands Loop Rd, zaraz za nim zaczyna się Sage Creek Rim Road.

 

badlands pinnacle overlook

 

Sage Creek Rim Road

Sage Creek Rim Road to droga szutrowa, ale w bardzo dobrym stanie, do przejechania każdym samochodem. Nie znajdziemy tu już tak imponujących formacji skalnych, ale za to mamy 100-procentową szansę na zobaczenie zwierzyny. Stada bizonów przechadzają się tu leniwie, brykają jelonki, przemykają fretki, a pieski preriowe obserwują nas bacznie ze swoich nor.

Przy Sage Creek Rim Road nie ma jakiś szczególnie porywających punktów widokowych, ale sam przejazd tą drogą to niesamowite doświadczenie. Nie ma ludzi,  a wszędzie jak okiem sięgnąć bezkresne prerie i dzika zwierzyna.

Hay Butte Overlook  i Badlands Wilderness Overlook, oba po lewej stronie drogi to zbliżone do siebie widokowo punkty. Badlands nie są tu już tak wysokie i nie mają aż tak ostrych kształtów.

Kolejny punkt to Roberts Prairie Dog Town – największa w parku kolonia piesków preriowych. Kolonia znajduje się na piątej mili, po prawej stronie.

Ostatni punkt przy Sage Creek Rim Road to Sage Creek Basin Overlook. Z tego punktu możemy ruszyć na prerię z widokiem na badlands. Dalej tą drogą dojedziemy do Sage Creek Campground. Jeśli tam nie nocujecie, pora zawracać.

 

badlands sage creek road

 

Stronghold Table i Palmer Creek Unit

Stronghold Table i Palmer Creek Unit leżą w południowej części parku Badlands. Są wyjątkowo rzadko odwiedzane, a szkoda, bo to rejony na wielką i niezapomnianą przygodę. Odwiedzenie tych miejsc, szczególnie Stronghold Table, było jednym z najintensywniejszych przeżyć w czasie naszych kilkudziesięciu podróży po USA. Magia tego miejsca jest z nami do dzisiaj. To tutaj odbył się ostatni Taniec Ducha Siuksów Lakota, rytuał, którego tak obawiała się amerykańska armia. Taniec Ducha poprowadził na Stronghold Table sam wódz Lakotów Sitting Bull.

Odwiedzenie Stronghold Table wymaga otrzymania pozwolenia. Najlepiej udać się po nie do White River Visitor Center. Tam dostaniecie, albo i nie, w zależności na kogo traficie, wskazówki dojazdu na Stronghold Table. Podróżowanie po indiańskich drogach zawsze jest skomplikowane i żaden dojazd nie jest oczywisty. Tu jest jeszcze mniej oczywisty niż gdzie indziej. Wyżej zawieszony samochód będzie tu koniecznością.

My odwiedziliśmy Stronghold Table dwa razy i za każdym razem było to wielkie przeżycie i najwspanialsza przygoda. Bardzo polecam to miejsce każdemu, kto interesuje się historią Indian Wielkich Równin, jak i również każdemu, kto jedzie do USA nie tylko po widoczki, ale również po przygodę.

Tutaj znajdziecie artykuł opowiadający o naszych dwóch fascynujących wizytach na Stronghold Table:

 

Stronghold Table – duchy Indian w parku Badlands

badlandas stronghold table

 

Co zobaczyć, gdy mamy na Badlands tylko jeden dzień?

Mając cały dzień na Badlands dacie radę zobaczyć wszystkie punkty widokowe, będzie też czas, by wybrać się na krótkie szlaki. Moim zdaniem najciekawsze punkty, których nie wolno pominąć to Big Badlands Overlook, Bigfoot Pass Overlook, Prairie Wind Overlook, Conata Basin Overlook, Yellow Mounds Overlook i Pinnacles Overlook.

Ze szlaków poleciłabym Wam Door Trail lub Window Trail, Cliff Shelf Trail, Saddle Pass Trail i Fossil Exhibit Trail. Ten ostatni koniecznie, jeśli jesteście z dziećmi.

Jeśli chcielibyście odwiedzić Stronghold Table i Palmer Creek Unit trzeba zarezerwować na te eskapadę dodatkowy dzień. Ale naprawdę warto wybrać się śladami Siuksów Oglala Lakota, bo Stronghold Table  daje nam szansę, nie tylko podziwiać zabójcze widoki, ale też szanse, by zanurzyć się w historii rdzennych mieszkańców tych ziem.

 

Jeśli podobał Ci się ten artykuł, będzie mi bardzo miło jeśli wesprzesz mnie na Patronite!

https://patronite.pl/ameryka-dla-podroznika



4 komentarze

  1. Byłem w tym parku kilka lat temu. Najbardziej podobała mi się część południowa. Na tym terenie był kiedyś poligon bombowców US Air Force i
    znaki otrzegają, żeby nie korzystać na jego terenie telefonów komórkowych, bo to może spowodować eksplozję znajdujących się tam niewybuchów. Ciekawe kto to robi, bo jak ja tam byłem to nie było tam żadnego zasięgu GSM. Z drugiej strony to ciekawe, że nie chiało im się oczyścić tego terenu z niewybuchów a zrobili na tym obszarze park narodowy. To piękne miejsce.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *